خرید بلیط ارزان

آنگاه که از پایتخت، راهی جنوب کشور می‌شوی نه به یکباره که به تدریج، طبیعت رخ بر می‌گیرد و چهره‌ای دیگر از خود نمایان می‌سازد. این گونه دیگر طبیعت که نیمی از خاک کنونی ایران را در بر گرفته، کویر نام دارد. اگر چه در کویر، اقلیم روی خوش ندارد و از فراز و نشیب کوه‌ها و از پستی و بلندی دره‌ها اثری نمی‌یابی، لکن کویر آن چنان است که باشندگانش با ذوق و قریحه‌ای خاص، نگریسته و بر سالیان متمادی در این دیار کویری زیسته‌اند. پس بر ماست تا یادگار کهن و آثار پیشینیان را پاس بداریم و در حفظ و حراستش بکوشیم. از گرمای آفتاب سوزانش و سردی شب‌های برهنه‌اش، از نبود آب و تفتیدگی زمینش، از مردم صبورش که گویی و در عین حال ایستادن را به همراه نخل فرا گرفته و استقامت را چون سنگ خارا تجربه کرده‌اند.
شهرستان نائین کجاست؟
نائین، یکی از شهرهای باستانی ایران به شمار می‌رود. گرچه پیشینة دقیقی از تاریخِ پیدایش آن وجود ندارد اما مدارک و گزارشات باستان‌شناسانی چون پروفسور کوپ و اَندور گُدار، حداقل قدمت شهر نائین را به دوره ساسانی و حتی گمان می‌رود به دوره پارتی‌ها هم تاریخ داشته باشد. از جملة ادله در ثبوت این ادعا، وجود قلعه‌ای بزرگ است که مردمان نائین آن را نارنج قلعه و در کتب تاریخی از آن به نارین قلعه یاد شده است. این بنای عظیم، هسته مرکزی شهر را شکل داده و شهر نائین در پیرامون این قلعه شکل گرفته است.
آب انبار محسوم خانی


در توسعه شهری، هفت محله به وجود می‌آید که هر محله دارای عناصری چون مسجد، حمام، حسینیه و آب-انبارها می‌باشد. محلات هفتگانه عبارتند از باب المسجد، کلوان، نوآباد، پنجاهه، سرای نو، کوی سنگ و چهل دختران. آب‌انبارها درمناطق کویری نقشی حیاتی دارند. از دیرباز در شهر نائین در هر محله یک آب‌انبار وجود داشت که توسط آب باران و بعدها با تانکر و امروزه به سیستم آب لوله‌کشی شهر نیز مرتبط می‌باشند و در زمستان‌ها آبگیری شده تا در تابستان‌ها کمبود آب این خطه را برطرف کنند. برای اینکه سال‌های قبل آب شرب‌های نائین شور بوده. اولین آب‌انباری که در نائین درست شده خدا رحمتش کنه توسط جناب آقای محسوم خانی بوده که این را به یادگار خود درست کرده‌اند تا مردم هم از آن استفاده می‌کنند؛ که الان هم که می‌بینید دارند می‌آیند و از آب استفاده می‌کنند.
شخصیت‌هایی که در نائین متولد شده‌اند
نائین را رجال و صاحب‌منسبان فراوان بوده است. از جمله دکتر حسین فاطمی شخصیتی بزرگ که تاریخ تولدش 1296 خورشیدی و غروب عمرش نوزدهم آبان ماه سال 1333 می‌باشد. دکتر فاطمی، نخست وزیر محمد مصدق بود که باعث ملی شدن صنعت نفت ایران گردید. وی از سیاست‌مداران و روزنامه‌نگاران ایران بود که در بین سال‌های 1331 تا 1332 وزیر امور خارجه ایران شد. در فاصله‌ای دور از نارین قلعه، خانه‌ای بزرگ و یکی از اماکن سنتی وجود دارد که به خانه فاطمی مشهور است. این خانه مربوط به دوره قاجار و در نزدیکی محله نوآباد قرار دارد.

این اثر تاریخی در یازدهم دی ماه 1380 به شماره 4702 به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است. این بنا از بخش‌های مختلفی ساخته شده که هر کدام کاربرد مخصوصی داشته است. فضاهای متعدد، دالان‌ها، بهارخواب‌ها، مطبخ‌ها، حمام، اتاق مخصوص پذیرایی، اتاق خاص استراحت، محل نگهداری غلات، حبوبات و سرداب‌ها. از مهم‌ترین ویژگی‌های معماری هنری این بنا، می‌توان به نقوش بسیار زیبای گیاهی و گل بوته و درهای اتاق اُرسی، تزئینات مختلف معماری، رسم‌بندی‌ها، کاربندی‌ها و مقرنس‌کاری‌ها را اشاره نمود.
آسیاب ریگاره

آسیاب ریگاره از شاهکارهای معماری و نمونه‌ی خلاقیت و پشتکار مردم نائین در حداکثر بهره‌گیری از حداقل امکانات موجود می‌باشد. آسیاب ریگاره برخلاف دیگر آسیاب‌ها در عمق 25 متری زمین بنا شده و نحوه استفاده از آن منحصر به فرد می‌باشد که در نائین قدمتی نامعلوم اما کهن دارد.

از دیگر بناهای تاریخی مذهبی نائین که در بیرون از دروازه چهل دختران قراردارد، امامزاده سید سلطانعلی-ست. بنای امامزاده متعلق به قرن هفتم و اوایل قرن هشتم است. بانی این بنا میرجلال الدین احمد بوده است. نسبت این امامزاده جلیل القدر به حضرت امام موسی ابن جعفر می‌رسد. این زیارتگاه با توجه به اینکه در وسط شهر واقع شده و در مسیر زائران حرم مطهر علی ابن موسی الرضا (ع) می‌باشد. بسیاری از مراسمات ملی و مذهبی، تجمعات، عزاداری‌ها و جشن‌ها و سخنرانی‌ها نیز در این مکان برگزار می‌گردد. با فرا رسیدن ماه محرم و صفر مردم نائین نیز مراسم خاص سنتی داشته که در هفت محل آن را برگزار می¬کنند.

وقتی یک قطعه سفالی را در دست می­گیریم، اولین حسی که به ما منتقل می­کند یک آرامش خنکای خاص است. اما تا حالا فکر کردید که دلیل آن چیست؟ خاک، آب، آتش. این یعنی طبیعت، یعنی زندگی، یعنی یک قلب تپنده. سفال، از اولین صنایع تولید شده به دست بشر محسوب می­شود و بازتاب تمام عیار ذوق و لطافت مردم هر سرزمین است و نقطه یکی شدن طبیعت و هنر است. شاید به همین خاطر است که قدم گذاشتن در یک کارگاه سفال­گری، به طرز رمزآلودی حس سبکی و آرامش را به آدم القا می­کند. سفالینه‌­ها، آینه‌­ی گویایی هستند برای بازتاب تاریخ و قدمت هنر و اقوام مختلف در یک سرزمین. در ایران قدمت سفال و سفالگری به دوران پیش از تاریخ بر می­گردد و آثار یافت شده در شوش، سیلک و مارلینک، مهر تأیید بر این واقعیت‌­اند.

سفالیه‌­ها، منعکس کننده عناصر فرهنگی و بومی در هر منطقه هستند و در طول تاریخ به منظورهای مختلفی مورد استفاده قرار می­گرفته‌­اند که از جمله آن می­شود کاربردش را در ساخت ظروف، ‌وسایل تزئینی و مجسمه­‌ها را نام برد. البته با نظر کردن در تاریخ می­شود دریافت که دست­‌ساخته‌­های بشر در موارد بسیاری نشانگر باورها و عقاید مردم دوره‌­های مختلف بوده‌­اند. نقطه جالبی در سفال­‌های دوره اسلامی هست، خصوصأ در سفالینه‌­های نیشابور که در آن دروه سفالگران می‌­آمدند آرزوها یا نوشته‌­هایی که مربوط به برکت و فراوانی بود را روی بشقا‌ب‌­ها می­نوشتند؛ خصوصأ با خط کوفی روی بشقا‌ب‌­ها نوشته می­شد. دورتادور بشقاب یا اینکه وسط بشقاب، اینها با خط نوشته می­شد و نشان دهنده آرزوها و برکت و فراوانی در زندگیشان بود.

طبیعتأ اولین چیزی که ما در سرامیک احتیاج داریم، گِل سرامیک است که به هر حال این گِل را باید با ترکیبات مختلف بدست بیاوریم. گِل که آماده شد، می­توانیم برای استفاده­‌های مختلف مثل استفاده از چرخ سفالگری را با گِل سرامیک بسازیم. بعد از آن، آن حجم باید تمیز شود، در کوره پخته شود که اصطلاحأ می­گویند مرحله بیسکویت شدن یا پخت اولیه انجام شدن. بعد از اینکه گل سرامیک پخته شود، می­توانیم روی آن را رنگ بگذاریم که آن پروسه لعاب زدن هست. می­توانیم روی آن را نقاشی کنیم که باز نقاشی، خود تکنیک‌­های مختلفی دارد که می­شود روی آن لعاب یکپارچه گذاشت و بعد باید مجددأ آن را در کوره پخت سرامیک گذاشت که بعد از اینکه پخته شد، آن سفال یا سرامیک آماده هست برای اینکه بتوان از آن استفاده کرد. حداقل 3 سال تمرین و ممارست لازم است تا بشود هنر سرامیک را یاد گرفت.

از هزار و یک هنرمند خواسته شده تا در مدت 15 روز، ایده‌­شان را روی این بشقاب­‌های سفالی اجرا کنند. نتیجه‌­ی‌ آن شده نمایشگاهی که هزار و یک بشقاب زیرلعابی را به نفع مرکز طبی کودکان به هنردوستان عرضه کرده است. حدود 1 سال و 4 ماه جمع کردن این نمایشگاه طول کشیده است. نکته بسیار جالبی که در مورد این آثار وجود دارد، آن است که به هر هنرمندی فقط یک بشقاب داده شد تا ایده خودش را به تصویر بکشد و خودش را به چالش بکشد.

 

جاذبه‌های برتر گردشگری در سیاتل-قسمت اول

باغ وحش Woodland Park سیاتل یک مرکز 92 هکتاری با بسیاری از گونه های در معرض خطر و در معرض خطر از سراسر جهان است. این باغ وحش که بین خانواده ها بسیار محبوب بود ، اولین باغ وحشی بود که نمایشگاه های طبیعت گرایانه ایجاد کرد و 300 گونه مختلف آن از فیلهای آسیایی و آفریقایی گرفته تا پلنگ برفی ، جاگوار ، لمور و خرس گریزلی متغیر است. یک برنامه فعلی را برای برنامه های روزانه ، تغذیه حیوانات و سخنرانی های آموزشی یا یافتن ساعاتی برای چرخ فلک خورشیدی بررسی کنید. برای یک معاشرت واقعی ، بازدیدکنندگان می توانند تور تجربه حیوانات را رزرو کنند ، که به دوستداران حیوانات امکان می دهد از نزدیک با جذاب ترین حیوانات وحشی باغ وحش ، اغلب با فرصت تغذیه یا لمس حیوانات ، آشنا شوند. تجربه ها شامل فرصت ملاقات با زرافه ها ، پنگوئن ها ، لمورها و سایر ساکنان است.

MOHAI: موزه تاریخ و صنعت

موزه تاریخ و صنعت که اغلب به عنوان MOHAI نیز شناخته می شود ، موقعیت سیاتل را به عنوان پیشرو در نوآوری و صنعت و رویدادهایی که منجر به اهمیت آن شده اند ، جشن می گیرد. نمایشگاه True Northwest ، گردشگران را به سفری در تاریخ منطقه ، از فرهنگ بومیان آمریکا در زمان حال ، و کاوش در روش هایی که جغرافیا و رویدادهای فرهنگی مانند Gold Rush به شکل گیری زمرد شهر کمک می کند ، می برد. بازدیدکنندگان می توانند با استفاده از پریسکوپ معتبر Tang مربوط به دوران جنگ جهانی دوم در نمایشگاه دریایی از مناظر 360 درجه شهر لذت ببرند. سومین گالری مهم موزه به چگونگی قرار دادن مخترعین محلی در خط مقدم نوآوری و فن آوری جدید متمرکز است و شامل نمایشگاه های تعاملی و فرصتی برای نگاهی اجمالی به مفاهیمی است که در حال کاوش هستند. مجموعه های دائمی موجود در گالری اصلی موزه طیف گسترده ای از اشیا historic تاریخی را شامل می شود ، از لباس های پرنعمت گرفته تا محصولات اختراع شده محلی.

قفل های Hiram M Chittenden
این قفلهای شلوغ در شمال غربی مرکز سیاتل با نام Ballard Lockks نیز شناخته می شوند. بازدیدکنندگان علاوه بر تماشای حرکت ترافیک قایق بین Puget Sound و دریاچه ها ، می توانند از نردبان ماهی که در آن بالا رودخانه ماهی آزاد تلاش می کنند ، جستجو کنند. در نزدیکی آن ، باغ گیاه شناسی Carl S. English، Jr. مکان ساکت تری برای استراحت و قدردانی از باغهای خوش استایل است. گردشگران می توانند یک گشت و گذار با گشت و گذار در امتداد کانال را تجربه کنند ، که مناظر متنوعی از برخی از شاخص ترین ویژگی های شهر مانند سوزن فضایی ، چرخ فلک بزرگ و حتی جامعه قایق های خانه ای را که در Sleepless در سیاتل به نمایش درآمده ارائه می دهد. این تور 2.5 ساعت طول می کشد و شامل حمل و نقل به نقطه شروع است.

سالن بنارویا

سالن هنری برتر سیاتل، سالن بنارویا 2500 جایگاه برای کنسرت های سمفونی سیاتل دارد. به دنبال مجسمه بزرگ هنر شیشه ای توسط Dale Chihuly باشید ، که در لابی برجسته است. این شبیه به کارهای باغ و شیشه Chihuly در مرکز سیاتل و موزه شیشه در تاکوما است. سالن اجرا در مرکز شهر ، آن سوی خیابان موزه هنری سیاتل است.

منطقه بین المللی
در شرق میدان پایونیر ، منطقه بین المللی رنگارنگ واقع شده است ، جایی که مغازه ها و رستوران های ژاپنی و چینی بر صحنه خیابان تسلط دارند. کارهای زیادی در اینجا وجود دارد ، اما موزه Wing Luke با تجربه آمریکایی اقیانوس آرام آسیا یک امر ضروری است. این موزه تاریخچه مهاجرت آسیایی را به نام وینگ لوک ، یک آمریکایی چینی که اولین مقام آمریکایی آسیایی در واشنگتن بود ، به تصویر می کشد. در نزدیکی Hing Hay Park یک بتکده وجود دارد.

سفال، بنا به تعبیر لغت‌نامه به معنای اشیاء و ظرفی است که با گل پخته شده به‌دست می‌آید و سفالگری، هنری است دیرینه که با حفظ سنت، از دیرباز تا به امروز ادامه داشته است. مردمانِ سال‌های دور با خاک، آب و آتش پیوند عمیقی داشته‌اند. آن‌ها خاک و آب را با جان و دل ورز می‌دادند و ترس‌ها و رویاهای دور و دراز خود را در قالب اشیاء سفالی دست سازشان به تصویر می‌کشیدند.

در واقع این ظروف و اشیای سفالی به‌جا مانده از داستان، نه تنها سلیقه و هنر سازنده اثر را نشان می‌دهد بلکه از زندگی اجتماعی و دوره زندگی و ویژگی‌های مادی و معنوی سازندگان اثر خبر می‌دهند. فن سفال سازی در ایران از ابتدای تمدن تا به امروز ادامه یافته و در تمام این مدت تغییرات گوناگونی به خود دیده است. با گذشت زمان و گسترش زندگی، سفالگری هم تکامل یافته است. انسان‌ها پیش از این با دست‌هایشان ظرف درست می‌کردند و بعد روی آن نقش و نگار می‌کشیدند. در مراحل بعد کوره‌های سفال‌پزی و چرخ‌های سفالگری پا به عرصه گذاشتند و ساخت ظروف آسان‌تر شد.

تنها کشورِ هم دوش ایران در فن سفال‌سازی، چین است که روابط روز افزون آن با ایران از زمان اشکانیان آغاز شده و در همان وقت نیز پیشرفت زیادی در ساخت ظروف سفالی و مخصوصأ استفاده از لعاب سبز رنگ ایرانی داشته است. در 200 سال پیش از میلاد مسیح، سفال بی‌لعاب با نقش قالب‌زنی مرسوم بوده در صورتی که در ایران، حدود 1250 سال پیش از میلاد لعاب بر روی ظروف سفالین معمول بوده و پیکره‌های سفالین شوش را به لعاب شفاف ضخیم سفید رنگ آرایش می‌دادند و این نشانی است که به‌کار بردن لعاب بر روی سفال از ایران زمین به چین سرایت کرده و نکته‌ای که این گفته را کاملأ تصدیق می‌کند آن است که در چین اولین ظروف لعاب‌دار در قرن ششم مشاهده شده است.

سفال منقوش، نخست با نقوش هندسی و تزئینی بدنه ظروف بوده است و پس از مدتی نقش حیوانات معمول شد و زمانی بعد، هنرمندان برای بیان انتقادات و گاه وضعیت محیط زندگی، موضوع خاصی را با کمک نقوش بر روی سفال بکار می‌بردند که می‌توان گفت بیشتر خصایص زندگی، اعم از مذهبی، اخلاقی و هنری بوده است.

سفال، بهترین و حتی می‌توان گفت مهم‌ترین اثری است که از جوامع اولیه برجای مانده است به ویژه در نامگذاری مراحل مختلف تمدن در فلات ایران. مثلأ تمدن‌های شمال به نام سفال خاکستری، تمدن‌های غربی به نام سفال نخودی و تمدن ایلام به نام سفال منقوش نامگذاری شده است. از نیمه‌های هزاره اول قبل از میلاد با رونق فلزکاری، صنعت سفالگری رو به افول نهاد. در نهایت باید گفت که اوج تمدن و هنر سفال در ایران، به دوره سلجوقی باز می‌گردد و به آب‌های زرین فام این دوره، از آثار هنری بی نظیر دنیا است.

بازدید از خانه­‌های تاریخی و قدیمی درست مثل قدم زدن در دل تاریخ می­ماند. در فاصله 250 کیلومتری شهر تهران، شهرستان آران و بیدگل، یک یادگاری خوب از گذشته­‌های دور را در دل خود جای داده است. چند سالی می‌­شود که در استان اصفهان مرمت خانه­‌های قدیمی و تاریخی رواج پیدا کرده است. با این کار، علاقمندان به تاریخ این فرصت را پیدا می‌­کنند که از فضای نوستالژیک گذشته‌­های دور لذت ببرند.

این خانه یعنی خانه صفا، بخشی از مجموعه تاریخی بنی طبا است. ساخت خانه بنی طبا با قدمت 350 سال از دوره صفویه آغاز شد و تا اواخر قاجاریه ادامه داشت. بخشی از خانه که اکنون نام خانه صفا را گرفته، در دوره پهلوی بازسازی شده و وسعت آن 1800 متر است. سرداب‌­های خانه که به دوره صفویه تعلق دارند، اکنون رستوران و کافی­‌شاپ شده‌­اند و مسافران می‌­توانند در این بخش از خانه که قدمت بیشتری نسبت به اقامتگاه دارد، طعم لذیذ غذاها چاشنی­‌ها و نوشیدنی­‌های ایرانی را بچشند.

ویژگی بارز این خانه قدیمی، سبک معماری آن است؛ سبک گودال باغچه. سبک گودال باغچه سبکی ا­ست که در واقع حیاط آن خانه به اندازه یک طبقه پایین­تر از سطح خیابان و در واقع در سطح در ورودی خانه هست. به این صورت، قدیم کار می‌­کردند که از خاکی که از داخل بیرون می­‌آمده، خشت می‌­زدند و استفاده می‌­کردند سپس به عنوان متریال آن خانه استفاده می­‌کردند.
این سبک علاوه بر اینکه بر خنک نگه داشتن خانه کمک می­کرده، در مقابل زلزله هم مقاوم بوده است. آیا می‌­شود که یک خانه­‌ی کاملأ ویرانه و متروکه به یک اقامتگاه گرم و صمیمی تاریخی تبدیل شود؟ بله. کوکتل­‌های قجری، صفوی و افشاری، نوشیدنی­‌های مخصوص این خانه هستند. گوشه گوشه این خانه زیبا و تاریخی، ویژگی‌­های خاص خودش را دارد. فکر کنید با نزدیک 3 ساعت رانندگی و طی کردن مسافت نسبتا طولانی، قرار است برگردیم به 350 سال قبل.