هنر سرامیک

وقتی یک قطعه سفالی را در دست می­گیریم، اولین حسی که به ما منتقل می­کند یک آرامش خنکای خاص است. اما تا حالا فکر کردید که دلیل آن چیست؟ خاک، آب، آتش. این یعنی طبیعت، یعنی زندگی، یعنی یک قلب تپنده. سفال، از اولین صنایع تولید شده به دست بشر محسوب می­شود و بازتاب تمام عیار ذوق و لطافت مردم هر سرزمین است و نقطه یکی شدن طبیعت و هنر است. شاید به همین خاطر است که قدم گذاشتن در یک کارگاه سفال­گری، به طرز رمزآلودی حس سبکی و آرامش را به آدم القا می­کند. سفالینه‌­ها، آینه‌­ی گویایی هستند برای بازتاب تاریخ و قدمت هنر و اقوام مختلف در یک سرزمین. در ایران قدمت سفال و سفالگری به دوران پیش از تاریخ بر می­گردد و آثار یافت شده در شوش، سیلک و مارلینک، مهر تأیید بر این واقعیت‌­اند.

سفالیه‌­ها، منعکس کننده عناصر فرهنگی و بومی در هر منطقه هستند و در طول تاریخ به منظورهای مختلفی مورد استفاده قرار می­گرفته‌­اند که از جمله آن می­شود کاربردش را در ساخت ظروف، ‌وسایل تزئینی و مجسمه­‌ها را نام برد. البته با نظر کردن در تاریخ می­شود دریافت که دست­‌ساخته‌­های بشر در موارد بسیاری نشانگر باورها و عقاید مردم دوره‌­های مختلف بوده‌­اند. نقطه جالبی در سفال­‌های دوره اسلامی هست، خصوصأ در سفالینه‌­های نیشابور که در آن دروه سفالگران می‌­آمدند آرزوها یا نوشته‌­هایی که مربوط به برکت و فراوانی بود را روی بشقا‌ب‌­ها می­نوشتند؛ خصوصأ با خط کوفی روی بشقا‌ب‌­ها نوشته می­شد. دورتادور بشقاب یا اینکه وسط بشقاب، اینها با خط نوشته می­شد و نشان دهنده آرزوها و برکت و فراوانی در زندگیشان بود.

طبیعتأ اولین چیزی که ما در سرامیک احتیاج داریم، گِل سرامیک است که به هر حال این گِل را باید با ترکیبات مختلف بدست بیاوریم. گِل که آماده شد، می­توانیم برای استفاده­‌های مختلف مثل استفاده از چرخ سفالگری را با گِل سرامیک بسازیم. بعد از آن، آن حجم باید تمیز شود، در کوره پخته شود که اصطلاحأ می­گویند مرحله بیسکویت شدن یا پخت اولیه انجام شدن. بعد از اینکه گل سرامیک پخته شود، می­توانیم روی آن را رنگ بگذاریم که آن پروسه لعاب زدن هست. می­توانیم روی آن را نقاشی کنیم که باز نقاشی، خود تکنیک‌­های مختلفی دارد که می­شود روی آن لعاب یکپارچه گذاشت و بعد باید مجددأ آن را در کوره پخت سرامیک گذاشت که بعد از اینکه پخته شد، آن سفال یا سرامیک آماده هست برای اینکه بتوان از آن استفاده کرد. حداقل 3 سال تمرین و ممارست لازم است تا بشود هنر سرامیک را یاد گرفت.

از هزار و یک هنرمند خواسته شده تا در مدت 15 روز، ایده‌­شان را روی این بشقاب­‌های سفالی اجرا کنند. نتیجه‌­ی‌ آن شده نمایشگاهی که هزار و یک بشقاب زیرلعابی را به نفع مرکز طبی کودکان به هنردوستان عرضه کرده است. حدود 1 سال و 4 ماه جمع کردن این نمایشگاه طول کشیده است. نکته بسیار جالبی که در مورد این آثار وجود دارد، آن است که به هر هنرمندی فقط یک بشقاب داده شد تا ایده خودش را به تصویر بکشد و خودش را به چالش بکشد.